De Multipla, je schaamt je toch dood?

Zondag 22 mei 2016
Ontwaken in Modena, Italië
KM 52703
Coördinaten 44.64203, 10.7773

Half zeven in de ochtend begint het gedoe. Een auto komt aanrijden en twee mannen lossen een berg aluminium palen wat lijkt op de basis van een marktkraam. Daarmee gaan ze het sportveld naast ons op. Korte tijd later arriveren nog meer auto’s. Een goed uur later staan we al bijna ingebouwd. 

Misschien is de camper op een zaterdagavond op een naast een groot sportcomplex gelegen P dwars over 3 parkeerplekken parkeren niet zo’n goed idee.
Er is duidelijk iets aan de hand vandaag hier. Ik denk dat het erg fatsoenlijk zal zijn om de camper gewoon netjes in één vak te parkeren, ook al steekt hij dan aan de achterkant een meter uit.
Rond half negen staat ...
de hele P zo goed als vol. Op de velden zijn ondertussen volleybalvelden uitgezet en staan er diverse stands.
Een dame van de organisatie komt vriendelijk vragen of we onze plek willen afstaan aan de deelnemers van een sportdag. Hadden we ‘nee’ gezegd was ze misschien minder vriendelijk geworden, maar we vragen haar of nog een half uur ivm met ons ontbijt geen probleem is. En dat is ‘Thank you very much. Ciao’.

Er staat een Multipla naast ons, had ik al gezien. En een paar auto’s verderop nog één. En als we later de camper langs de serviceplaats van de P rijden (serviceplaats is waar je kunt vullen en lozen) nóg een!
De Multipla. Het is bijna niet voor te stellen dat in het land van de Ferrari ’s, Lamborghini’s, Maserati’s, Bugatti’s (en nog wat van die dingen) ooit een Multipla van de tekentafel is gekomen. Dat is géén Italiaan geweest die dat ding getekend heeft, dat kan niet. 

De Multipla is zo’n beetje de lelijkste auto die ooit ontwikkeld is. Zelfs de Lelijke Eend is er knap bij. In de Multipla wil je nog niet dood gevonden worden. Nee, nog erger, 'daar laat je je hond nog niet in dekken' zeggen ze bij ons. 
Maar veel Italianen schijnen er gek op te zijn. Een verre kennis van me (die in Italië woont) vertelde me dat eens. Hij bezit er zelf ook een. Een Nederlander in een Multipla, misschien is het daarom nooit meer als een verre kennis geworden. Je schaamt je toch dood in zo’n ding?
Ok, met zijn drieën voorin zitten heeft wel wat. Als je van triootjes houdt is het natuurlijk een heel leuk iets. Geen verschil maken maar gewoon gelijkwaardig allemaal voorin. Bij mijn weten heeft alleen de Matra Bagheera dit ook, maar dat is een heel anders gestijlde en sportieve auto.

Na onze watertank gevuld, en het toilet en de vuilwatertank geleegd te hebben, rijden we de laatste etappe van een kleine 300 kilometer naar de haven van Ancona, waar onze ferry van Superfast om 16:30 zal vertrekken. 

Het is heerlijk rustig op de weg.

Ik durf het niet helemaal aan om pas te tanken in Griekenland en vul toch maar twintig liter dure diesel van 1 euro 40 bij. Je weet maar nooit of er gestaakt wordt in Griekenland. Het zal niet de eerste keer zijn.

We nemen afslag ‘Nord’ bij Ancona en volgen verder de bordjes ‘Port’ met daarop ook een afbeelding van een schip. Dat kan dus eigenlijk niet missen. Eenmaal vlakbij de haven aangekomen moeten we eerst onze tickets ophalen, en daarvoor volgen we de borden…….’Tickets’, ja....

Het is er druk. Ik zet Monique voor de deur van het ticketoffice af en terwijl ze naar binnen gaat parkeer ik de camper tussen alle andere reizigers. Na twintig minuten is Monique pas terug terwijl het normaliter een goeie vijf minuten duurt.
Onze boot zal wat vertraging hebben, en dat komt toch niet vaak voor is onze ervaring. Vanaf het ticketoffice rijden we weer de ene na de andere rotonde naar de werkelijke ferryhaven. 
Het valt ons op dat het enorm druk is aan deze rand van de stad Ancona. Een dame van het haventerrein vertelt ons dat de ‘Americo Vespucci’ aangemeerd ligt, en dat mensen daar op mogen voor een bezichtiging. Volgen we de mensenmassa die als een mierencolonne naar en van het schip loopt, dan komen onze ogen vanzelf bij het prachtige zeilschip uit. Hopelijk vaart onze ferry er straks langs. Wij worden door een heer met parasol in een bepaalde rij gedirigeerd en daar begin het wachten op onze ferry die nog moet arriveren. En dan moet het schip eerst nog leeg, dus we hebben de tijd om wat te eten te maken en rustig wat heen en weer te lanterfanten. En ook al hebben we tientallen keren het in- en uitschepen gezien dan blijft het altijd weer een vermakelijk schouwspel.

Rond 16:00 kunnen we de boot op. We krijgen geen onaardige plek aan de zijkant van het schip, met een grote opening ter hoogte van ons slaapkamerraam. Het zou nog beter gekund hebben helemaal achteraan op het schip, maar het zou zeker ook slechter gekund hebben.
Als we de stroomkabel hebben aangesloten lopen we naar het bovendek in de hoop dat we langs de Americo Vespucci varen. En dat blijkt inderdaad het geval. Wat een prachtig staaltje handwerk. Geen Multipla maar de Bugatti onder de zeilschepen.  

Na de gebruikelijke zonsondergangfoto's nemen we nog enkele ouzo’tjes in onze camper, mét een heerlijk draaikaasje, en worden door de kalme zee heerlijk in slaap gewiegd.
Lekker relaxen tot morgenmiddag 17:00 uur.

Zondag 22 mei 2016
Overnachten op de boot ergens tussen Ancona en Patras
KM 52969
Coördinaten